بسم الله الرحمن الرحیم
«ستون خانة خدا»
ماتم فقدان آقا میرزا مسئلة ساده ای برای هیچ یک از آنهایی نیست که با او حتی مختصر آشنا بودند؛
خدایا از کدام سرّ و رازش بگوییم؟ کدام صفحة حیات بی ریای او را مرور کنیم و از فقدان کدام صفت پسندیده اش در وجودمان ابراز شرمندگی کنیم؟ از صفای باطنش که پیر و کودک، خرد و کلان، زن و مرد، آشنا و غریبه، همسایه و مسافر و ... را به خود جذب می کرد و یا از زلالی نیت های پاکش؟ راستی والاترین ویژگی آقا میرزا در چه بود که مکتب نرفته آموزگار چندین نسل شد؟ چرا اختلافات امنا، تحولات سیاسی، تغییرات مدیریتی، تعویض نسل ها، فقر مالی، مصائب کمرشکن خانوادگی و موارد احتمالی بسیاری که من و شما از آنها بی خبریم، هیچگاه زبان شکر او را از حمد و سپاس خدای متعال باز نداشت؟ چرا دیگران به جای رسیدگی به مشکلات او همواره از او روحیه می گرفتند؟ چرا....