بسم الله الرحمن الرحیم
 
این مطلب برای کسانی که با فضای مسجد آقاکبیر آشنایی دارند نوشته شده است.
در طول مدتی که در مسجد بودم فهمیدم که هدف والایی که کانون فرهنگی ما دارد انسان سازی است؛ البته در برهه های زیادی این هدف مورد غفلت واقع شده است، اما در کل این خط از رسول الله به ائمه و از ائمه به علما و از علما به حوزه و از حوزه به امام خمینی و از امام خمینی به جبهه و از جبهه به مسجد منقل شده که هدف انسان سازی است. در این مدت دو نوع فرم، روش و قالب برای این محتوای والا دیدم:
1- روش اول: در این روش کارهای بدنی، فیزیکی و سخت افزاری زیادی در جهت تعظیم شعائر تعریف می شود از قبیل برگزاری جشن ها و مراسمات بزرگ، کارهای حجمی سنگین، نصب بیلبورد و بنر، برگزاری کلاس­های تابستانی به صورت سنگین و وقت­گیر و ... مسئول کانون در جریان بیشتر کارها حضور مستقیم دارد و سعی می­کند مانند نقطه کانونی آینه همه را متحد نگه دارد و در خلال این کارها رفاقت­ها و رابطه­ها شکل می­گیرد و خوراک معنوی از طریق بزرگترها در گفتگوهای دونفره یا چندنفره و بیشتر از طریق خود مسئول کانون به افراد کوچکتر خورانده می­­شود. خلاصه مسئول کانون سعی می­کرد با همه رفیق باشد و مشکلات روحی آن­ها را از نزدیک و در گفتگوهای دونفره حل کند.
محاسن این روش زمین نماندن وظیفه مهم تعظیم شعائر و تأثیرات خیلی زیاد گفتگوهای دونفره و لمس مستقیم افراد و درگیر بودن با موضوع «کار برای خدا» است. معایب این روش انرژی و نیروی بیش از حدی است که از مسئول کانون گرفته می­­شود. واقعاً یک سوال اساسی این است که آیا یک مسئول کانون این قدر باید برای کانونش وقت بگذارد؟
روش دوم: روش گروه­های مطالعاتی است. در این روش خوراک معنوی از طریق مسئول گروه­های مطالعاتی به افراد خورانده می­شود. در این روش تأکید می­شود که افراد گروه­ها نباید وارد کارهای اجرایی شوند. البته خود گروه­ها برای این که فعالیتشان از خشکی درآید باید فعالیت­هایی غیر از مطالعه نیز داشته باشند البته با محوریت گروه.
از محاسن این روش این است که وقت مسئول گروه را کاملاً نمی­گیرد. افراد اهل مطالعه می­شوند اهل بحث و گفتگو می­شوند و سطح اطلاعات آن­ها افزایش پیدا می­کند. از معایب این روش این است که کار تعظیم شعائر روی زمین می­ماند و خیلی بعید است فرد بتواند معنی «کار برای خدا» را ادراک کند.
حالا من از دوستان می­خواهم به سوالاتم پاسخ دهند:
1-                بالاخره کدام یک از دو روش بهتر است و چرا؟
2-                روش بهتر دیگری غیر از این دو روش وجود دارد؟
3-                اصلا آیا تعظیم شعائر این قدرها هم مهم هست؟

محسن علیگو