مشق توحید

«هو»

دو موهبت دیگر که در فراز مورد نظر از مناجات شعبانیه مسألت شده اند عبارتند از: زبان صادق و نظر حق.

ب) ولساناً یُرفَع الیک صدقُه

صدق و راستگویی به نزد خدا بالا می رود؛ یا از آنجایی که همه اعمال توسط ملائکه حفظ و بالا برده می شوند چه خیر و چه شر، و یا از آن جهت که عمل صالح رشد می کند و بالا می رود و عامل را نیز با خود بالا می برد.

امیر المؤمنین می فرماید: « الصدق امانةٌ و الکذب خیانةٌ[1]- راستگویی ادای امانت است و دورغ خیانت در آن».

چه امانتی در نطق بر دوش انسان است که در نسبت با آن راستگو امین و دروغگو خائن است؟

احسان کرمانشاهی

«هو»

نخستین موهبت از نعمتهای سه گانه که در پایان بخش قبل به آن اشاره شد، قلب مشتاق است:

الف)  الهى هب لی قلبا یدنیه منک شوقه:

مراد از قلب عضوی از اعضای بدن نیست، بلکه قلب حقیقت انسان است و مرکز وجود اوست یا به عبارتی عمیقترین مرتبه هویت انسان که سایر مراتب و لایه های وجود او پس از آن واقعند. از این رو قلب سالک است که به محبوب عارفان واصل می شود و رؤیت و شهود جمال او - همانگونه که از سلطان الموحدین امیرالمؤمنین (ع) منقول است[1]- نه به چشم سَر بلکه به دیدة قلب است.

احسان کرمانشاهی

«هو»

تأملی در یکی از فقرات مناجات شعبانیه[1]

موجود زنده با محیط اطراف خود ارتباط برقرار می کند و با هر شیئی به فراخور حال خود و متناسب با ویژگی آن شیء تعامل خاص پیدا می کند. در مقابل مرده آنست که با محیط خود بیگانه است و اختلاف عوامل محیط برای او تفاوتی ندارد. لذا می توان گفت-البته با اجازة جناب سعدی- که مرده آنست که گر دست بزنیش جُم نخورد. لذا ما جمادات مانند سنگ و خاک را که به اندازة حیوان و گیاه با محیط تعامل ندارند مرده می نامیم. 

احسان کرمانشاهی