مشق توحید

بسم الله الرحمن الرحیم

قضاوت با خوانندگان 3

گفتم: ما آفریده شده ایم تا به همان مقامی که رسول الله و اهل بیت علیهم السلام رسیده اند یعنی فناء فی الله برسیم و باید سعی و تلاشمان در این راستا باشد.

گفت: ای آقا ما کجا و آن ها کجا؟ ما همین که بتوانیم از عذاب جهنم نجات پیدا کنیم بس است.

گفتم: تو برای نجات از جهنم به چه چیزی متکی هستی؟ با اعمال خودت یا کَرَم خدا؟

گفت: قطعاً به کرم خدا. اعمال ما که هیچ کدام مخلصانه نیست و در ترازوی خدا ارزشی ندارد.

محسن علیگو

بسم الله الرحمن الرحیم

گفتم: حدس می زنم شب عاشورا هم یک مسابقه ی حساس فوتبال یا والیبال برگزار شود.

گفت: شماها توهم توطئه دارید.

گفتم: مردم در بهترین شب ها به جای دعا و مناجات پای تلویزیون بودند و فوتبال و والیبال می دیدند. 

گفت: همه اش غم و غصه، پس مردم کی نفس بکشند؟ اول والیبالشونو دیدند بعد هم رفتند قرآن سر گرفتند، چه اشکال داره؟

محسن علیگو

بسم الله الرحمن الرحیم

سبک زندگی اسلامی برای نماز

زمانی که نزدیک به اذان شد برخیز و به دستشویی برو چرا که نماز با آرامش بسیار بیشتری خوانده خواهد شد. بعد از آن مسواک بزن و همان طور که فضولات شکم را برای ملاقلات با خدا خالی می کنی فضولات دهن را نیز خالی کن و بهتر است که مسواکت با چوب مسواک باشد که خوشبختانه امروزه در عطاری ها گیر می آید و اگر با مسواک معمولی مسواک می زنی از خمیر داندانی استفاده کن که فلوراید نداشته باشد چرا که می گویند فلوراید موجب کندی روند غده هایی می شود که آن غده ها هورمون هایی تولید می کنند که موجب آرامش انسان می شود

محسن علیگو

بسم الله الرحمن الرحیم

از رهبر انقلاب آیت الله خامنه ای نقل شده که فرمودند:

من از حضرت امام رضوان الله تعالی علیه پرسیدم که شما مرحوم میرزا جواد آقا را درک کردید؟ ایشان با ابراز تاسف فرمودند: نه نشد که من درس و جلسات ایشان را به طور کامل درک کنم. بعد فرمودند آقای آشیخ محمدعلی اراکی آمدند به من گفتند چنین جلساتی هست و شما شرکت کنید، من هم یکی دو جلسه رفتم منتها آن زمان ذهنمان پر بود از مفاهیم عرفان نظری که مرحوم آقای شاه‌آبادی رضوان الله تعالی علیه تدریس می‌کردند ـ عرفان نظری برای کسانی که در این راه وارد می‌شوند یک عالم براق و پر طمطراق و شیوایی است که دل را جذب می‌کند.

محسن علیگو

بسم الله الرحمن الرحیم

بیش از یک سال از درج مطلبی از این حقیر مبنی بر "عدم جواز استعمال لفظ امام در غیر از دوازده امام" در این وبلاگ می گذرد. اخیراً در یکی از سایت ها یادداشتی دیدم که بسیار طولانی ولی متناسب با این بحث بود، که حقیر به جهت حفظ امانت تمام آن را در این جا می آورم

محسن علیگو

بسم الله الرحمن الرحیم

در مهمانی های فامیلی سفره ها و نشست ها نباید مختلط باشد.

1- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در ضمن سفارشاتی که به زنی به نام حولاء داشتند فرمودند: یَا حَوْلَاءُ لَا یَحِلُّ لِامْرَأَةٍ أَنْ تُدْخِلَ بَیْتَهَا مَنْ قَدْ بَلَغَ الْحُلُمَ وَ لَا تَمْلَأَ عَیْنَهَا مِنْهُ وَ لَا عَیْنَهُ مِنْهَا وَ لَا تَأْکُلَ مَعَهُ وَ لَا تَشْرَبَ إِلَّا أَنْ یَکُونَ مَحْرَماً عَلَیْهَا وَ ذَلِکَ بِحَضْرَةِ زَوْجِهَا.^[1]

«اى حولا! جائز نیست که زن، فردی که به بلوغ رسیده را به منزل خود راه دهد و چشمش را از او پر کند و آن مرد نیز چشمش را از آن زن پر کند (کنایه از نگاهی که به تمامه و به صورت خیره باشد) و جائز نیست با او بر سر یک سفره غذا بخورد مگر اینکه آن مرد محرم او باشد و در حضور شوهر غذا تناول کنند. (یعنی اگر آن مرد محرم است می تواند در حضور شوهر با او بر سر یک سفره بنشیند و اگر نامحرم است حتی در حضور شوهر نیز نباید بنشیند).»

محسن علیگو

بسم الله الرحمن الرحیم

قضاوت با خوانندگان

1:

گفتم: یک خودکارِ ایرانی، بی زحمت.

با تعجب گفت: بفرمایید.

2:

در رادیو جوان مرد و زن گوینده بدجور با هم شوخی می کردند.

گفتم: کرایه ی تا حرم رو می دم، بی زحمت نگه دارید پیاده شوم.

خیلی طلبکارانه گفت: رادیوی خود شماست.

3:

گفتم: یک لباس ساده که عکس حیوان نداشته باشه می خواهم.

گفت: آقا لباس بچه است، عیب نداره که.

4:

به سلمانی گفتم: از این مجله ها که عکس زنان بدحجاب روش هست نیارید.

با لحن خاصی گفت: آدم خودش باید چشم پاک باشه.

5:

گفتم: آقای قاضی شب ها زود می خوابیدند.

گفت: ما کجا و آقای قاضی کجا؟

...

محسن علیگو

ادامه ی متن را در قسمت ادامه مطلب بخوانید

بسم الله الرحمن الرحیم

اسامی غریب

چند دهه ی پیش، میان خانواده ها دعوا بود سر اسم «سکینه». جان به جان شان می کردی، دست از این اسم برنمی داشتند. اول سکینه و بعد هم «رقیه». همین که می فهمیدند بچه شان دختر شده، خیلی زود یکی از این ۲ اسم را برمی داشتند. گاهی از قبل، این اسم را برای بچه شان انتخاب می کردند، تا یکی دیگر برندارد. قصه روشن بود. مردم امام حسین را دوست داشتند، سلیقه امام حسین را هم دوست داشتند. تا این که در زمان شاه ، در بعضی تئاترها نام سکینه را دست مایه طنز قرار می دهند. بعدها طنز شد تمسخر. ما مردم هم مراقب نبودیم، جدی نگرفتیم، غصه را نفهمیدیم، بعضا بی هیچ نیت سوئی، همراهی کردیم و خندیدیم.

جالب است بدانیم که «سکینه» صفت دخت مکرمه امام حسین است، نه اسم ایشان. اسم مقدس خانم، «امینه» بوده. در مقام و منزلت جناب امینه، همین بس، که «باب الحسین» است، اما به راستی! چرا سکینه؟ شاید این متن، جای مناسبی برای روضه خواندن نباشد، قصه اش سر دراز دارد. اما هر وقت دل امام حسین می گرفت، جناب امینه را نگاه می کرد، دختش را روی زانو می نشاند، نوازشی می کرد و می فرمود: «تو مایه تسکین قلب پدری، تو سکینه پدری».

کار فقط به اسم «سکینه» ختم نمی شود:

• در شمارش امامان، جوک هایی شنیده می شود که تقی و نقی از لیست امامان خارج می شود.
• «جواد» صفت بی کلاسان می شود. [1]
• علیرضا خمسه در سریال پایتخت ساخته ی سیروس مقدم به لحن بسیار مضحکی می گوید: «نقی»
• خواننده ای به نام شاهین نجفی اسم «نقی» را در ترانه اش مسخره می کند و هیچ کس نمی گوید به امام علی النقی جسارت شده است، بلکه همه می گویند به امام هادی جسارت شده است یعنی حتی وقتی می خواهیم از مظلومیت امام دهم بگوییم ننگمان می آید که از اسم نقی استفاده کنیم.
• ...

یکی از بزرگان در یکی از سخنرانی های خویش می فرمود:

آن کسى که اسم بچّه‏اش را مى‏گذارد اردشیر، مى‏گذارد فرنگیز، این آن مکتب را دوست دارد، مکتب زرتشت را دوست دارد، مجوس را دوست دارد مبارک باشد بر خودش؛ امّا شیعه امیرالمؤمنین اگر اسم بچّه‏اش را بگذارد فرنگیز، شهلا، مهلا، گیتا، میترا و اسمائى که انسان با یک اسطرلاب، نمى‏تواند حلّش کند! این یعنى چى؟ یعنى چى؟ آخر چیه این؟! آدم هر چه فکر مى‏کند مى‏بیند آن حقیقت را این اسم نشان مى‏دهد دیگر! وقتى مى‏گوئیم آشیخ محمّد، آشیخ محمّد آن حقیقت را دارد نشان مى‏دهد!

این بچّه‏اى که متولّد شده معصوم، از عالم بهشت آمده، انسان یک مُهر باطلى را بزند به پیشانى‏اش، سیاه کند او را و تاریک! زهره، شهره، یعنى چه؟! این اسمها باطل کرده‏ها! به شناسنامه‏اش مهر بطلان زده از اوّل؛ امّا بگو على! یعنى بلند مرتبه، یعنى متأسّى به مکتب علىّ بن أبى طالب؛ اسمش را بگذار محمّد! یعنى این شیعه حضرت رسول است، این دنبال این مکتب است؛ اسمش را بگذار زینب! یعنى چى؟ یعنى مرد آفرین روزگار، یعنى افتخار همه مردهاى عالم؛ اسمش را بگذار فاطمه! یعنى سرّ پیغمبر؛ اسمش را بگذار صدّیقه! اسمش را بگذار زهرا! بگذار حوراء! بگذار انسیه، راضیّه، مرضیّه، اینها همه لقب‏هاست؛ على، محمّد، تقى، نقى، جعفر، موسى، اینها همه اسم‏هاى ائمّه است دیگر! این مکتب است.

امّا اگر از این تجاوز کنید آن روح هم تجاوز مى‏کند؛ یعنى در وهله اوّل که رفتید سراغ اسم دیگر، روحت رفته زودتر از این اسم‏گذارى! باطل شدى‏ خودت! نه اینکه آن بیچاره معصوم (بچّه را باطل کردى). و اوّل چیزى که در روز قیامت مى‏آید گریبانت را مى‏گیرد، مى‏گوید من بچّه معصوم بودم چرا مرا باطل کردى؟ این چه اسمى است براى من گذاشتى؟ اوّل خودت را باطل کردى. و این یک مسأله‏اى است‏ها![2]

[۲] - متن سخنرانی های علامه طهرانی ص 957 به نقل از لوح فشرده ی کیمیای سعادت

[1] - از سایت http:// zohur313.ir/ با تصرف و تلخیص

محسن علیگو

بسم الله الرحمن الرحیم

در عرف امامیه اطلاق لفظ «امام» منحصر در دوازده امام است

• مباحث کلامی:

1- اگر کسی بگوید: منظور از لفظ امام مطلق پیشوا و رهبر است پاسخ می دهیم: لفظ امام و امامیّه در عرف شیعه خصوص معنى معهود و معروف است، نه مطلق معنى پیشوا و رئیس و گرنه إطلاق امامیّه بر شیعه دوازده امامى معنى نداشت اگر لفظ امام به معنی مطلق پیشوا باشد هر گروهى که از مقتداى خویشتن پیروى مى‏کند لازم و حتم است که به آنها نیز امامیّه گویند مانند حَنْبَلى‏ها و حَنَفى‏ها و وهَّابیها. زیرا آنها نیز داراى امام و پیشوا هستند. و چون مقتدایشان أبو حنیفه، یا احمد بن حَنْبل، یَا محمّد بن عبد الوهاب مى‏باشد باید به ایشان هم امامیّه گویند و إطلاق این لفظ بر آنان درست بوده باشد، در حالى که چنین نیست.

اطلاق امامیّه به خصوص قائلین به ولایت و امارت دوازده نفر امام معصوم مى‏باشد، حتّى در میان مورّخین خارجى مذهب مانند احمد أمین مصرى، و شهرستانى، و فَرید وَجْدى و ابن خلْدون و من شابَهَهُم امامیه اصطلاح خاصّ براى خصوص این جماعت است. و در کتب خود هر یک فصلى را درباره طائفه امامیّه ذکر کرده‏اند، و به دنبال آن از مزایا و آثار و اخبار و خصوصیّات مذهب شیعه امامیّه‏ اثنا عشریّه و یا اسمعیلیّه شرح و تفصیل داده‏اند.[1]

محسن علیگو