مشق توحید

بسم الله الرحمن الرحیم

قضاوت با خوانندگان 2

گفتم: حدس می زنم شب عاشورا هم یک مسابقه ی حساس فوتبال یا والیبال برگزار شود.

گفت: شماها توهم توطئه دارید.

گفتم: مردم در بهترین شب ها به جای دعا و مناجات پای تلویزیون بودند و فوتبال و والیبال می دیدند. 

گفت: همه اش غم و غصه، پس مردم کی نفس بکشند؟ اول والیبالشونو دیدند بعد هم رفتند قرآن سر گرفتند، چه اشکال داره؟

گفتم: به نظرت اگر آقا ظهور کنه این چیزها رو که فقط وقت آدم رو تلف می کنه، جمع نمی کنه؟ 

گفت: اولا اگه آقا هم بخواد مردم نمی گذراند. دوما چرا فکر می کنی آقا با شادی مردم مخالف باشه؟ مگه رسول الله مسابقه ی اسب سواری و شترسواری برگزار نمی کرد؟ سوما عقل سالم تو بدن سالمه.

گفتم: اونا دارند ورزش می کنند ما چرا باید این سر دنیا بدون تحرک دو ساعت تمام با هیجان و استرس بنشینیم و تماشا کنیم، آخرش هم اگه ببازیم ناراحت بشیم و اگه ببریم هم یک ملت دیگه ناراحت شده اند و این خوشحالی ما که با ناراحتی اونا به دست اومده چه ارزشی داره؟ 

گفت: الآن دیگه این مساله جهانی شده و همه ی جهان پذیرفتنش، ما باید پرچم ایران و اسلام رو تو مجامع بین المللی بلند کنیم. ندیدی رضازاده عکس آقا رو روی سکو برد بالا. راستی، آقا از تو کمتر می فهمه که هی برای ورزشکارا پیام تبریک می فرسته؟

گفتم: با تو نمی شه بحث کرد.    

گفت: منم به همین نتیجه رسیدم که با امثال تو که از اسلام فقط پوستش رو فهمیدید و متحجر و عقب افتاده هستید دیگه هیچ وقت بحث نکنم.

محسن علیگو