آیین عاشقی

رندان همه مست و شور بر سر                        مستی من از خاطر دلبر

هنگام اذان وضو گرفتم                                 با آب روان ز دیده تر

سجاده عشق پهن پهن است                              بر رد نگاه تو نهم سر

هنگام سلام آخرینم                                      در دل شنوم جواب دلبر

من مصحف خود گشوده ام باز                          آیات خیال تو کنم بَر

تسبیح من آن زلف پریشان                              هر قدر گره به کار، بهتر

یک شهر به فکر غارت تو                              تنها منم از عشق تو پر پر


محمد علیگو