شیخ صدوق از جبله مکیه روایت کرده که از میثم تمار شنیدم که می­گفت:بخدا این است 10روز از محرم گذشته،زاده پیغمبر خود را می­کشند و دشمنان خدا،آن روز را،روز برکت می­گیرند...من آنرا از مولای خود،علی(علیه السلام)دریافت کردم و بمن خبر داد که هر چیزی از وحشیان بیابان و ماهیان دریا و پرندگان هوا بر او بگریند،ماه و ستارگان و آسمان و زمین و همه فرشتگان آسمانها و زمینها و رضوان و ...بر او بگریند و آسمان خون و خاکستر ببارد.

و از سلسله از روات روایت شده که در محضر امام صادق(علیه السلام)بودیم، ....ایشان رو به ما کردند و گفتند:براستی چون امام حسین(علیه السلام)کشته شد،7آسمان و 7زمین و آنچه در آنها و میان آنهاست و هر کس در بهشت و دوزخ می­چرخید و دیده و نادیده بر او گریستند.

آه بتحقیق،این خون گریستن آسمانها و زمین و این نوحه­سرایی­ها و عزاداری­های جن و انس و...ناله­های جانگداز مادرمان زهرا(علیها سلام):بنی قتلوک و من الماءمنعوک یا بعلت شکستن قلب نبی مکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) یا درد دل و بغض اول مظلوم عالم علی­مرتضی(علیه السلام) یا آه ام المصائب زینب کبری(علیها سلام) یا بخاطر مروارید چشمان رقیه(علیها سلام) در سوگ پدر یا ناله­ها و مناجات­های سیدالساجدین(علیه السلام).   آه که چه بر سر فرزند فاطمه و علی(علیهماالسلام) آه که چه بر سر فخر نبی(صلی الله علیه و آله) آوردند و.....                              علی لعنۀ الله علی القوم الظالمین