ما ضدفرهنگیم

امروزه تمامی مساجد ، هیئات ، کانون ها و... ادعای کار فرهنگی و اصلاح جامعه رو دارن و این مساجد و هیئات در آداب معاشرت شاید جز فقیر ترین طبقات جامعه هستن حالا اینکه چرا این طبقه که از فقر فرهنگ رنج میبره میخواهد جامعه رو اصلاح کنه یکی از پرسش هایی است که شاید قرن ها بی پاسخ بماند؛ مثل خیلی از سوالات که تا امروز بهش جواب داده نشده مثلا اینکه چرا در مساجد مسابقه ضایع کردن هم دیگر خیلی رواج داره مثلا چرا وقتی یک غریبه میخواهد وارد جمع بچه مسجدی ها بشه جوری نگاهش میکنند که انگار مال پدرشان رو خورده

کاشکی کسی بالا سر مساجد بود و با داد و فریاد میگفت شما خودتان رو درست کنید جامعه درست میشود اصلا جامعه از موقعی خراب شد که شماها خواستید درستش کنید
البته این خراب کاری ها فقط منحصر به جامعه نیست و فقط جامعه رو به قشر مذهبی بد بین نکرده بلکه خود این مجموعه ها رو هم تحت تاثیر گذاشته ، بچه های این مجموعه ها هرروز و هرروز دارن از هم فاصله میگرن بابت این زبان تیز و تلخ ، که لال شود هر کس که دل مومنی را بشکند ، کور شود چشمی نگاهش بر مومنی سنگینی کند
کسانی میخواهد الگو رفتاری و فرهنگی جامعه باشند که محبت کردن به یک دیگر رو بلد نیستن؛ به امید آن روز که اصلاح شویم و اخلاق به مساجد و هیئات برگرده
پ.ن:مخاطب اصلی این متن خودم هستم

سید محمد امین موسوی