هو العلیم
میخواستم این بحث را فقط به طور شفاهی با بعضی از دوستان مطرح کنم ولی با خود گفتم بقیه نیز از این بحث بهره مند شوند وحقیر نیز از نظرات بقیه بهره مند شوم.
از قدیم آکبیر وکانون ما تشبیهی طوفانی به کشور کنونی ایران میشد که علی الظاهر این تشبیه از جهاتی درست است، با این مقدمه به بسط ونقد مسأله ی مدیریتی سوپاپ می پردازیم.
اولا باید بدانیم سوپاپ چیست؟
استادی میگفت: که سوپاپ روشی غربی است که به منظور جلوگیری از شورش وقیام صورت میگیرد که مردم را کمی آرامتر میکند چرا که حرفهای درون دلشان به نحوی زده میشود.
غالبا این سیاست از منظر اعضا و مردم سیاسیتی است منفور البته وقتی که به غایت نهایی سوپاپ پی برده باشند، چرا که گویی سیستم مدیریتی میخواهد آنها را سرگرم کند و فریب دهد تا اقدام عملی ای نکنند، آنان این روش را نوعی فریب خود میدانند البته نه برای هر سوپاپی.
انواع سوپاپ
1. بعضی سوپاپ ها بر مبنای تمسخر و استهزاء و توهین و... استوارند مانند طنز خنده بازار و کلاغ نیوز و... که قطعا روشی باطل است و از آنجایی که گاهی هدف وسیله را توجیه نمیکند پس نمیتوان گفت زمانی که هدف این طور روش ها خوب وخیر باشد ، پس تمسخر و استهزاء و توهین نیز اشکالی ندارد!
2. نوع دیگری از سوپاپ ها وجود دارند که روشی جدی و غیر طنزآمیز دارند که خود بر دو دسته اند:
1لف) یا نقد ها کنترل نشده است یعنی طرق بیان آن آزاد است اعم از توهین و استهزاء ونقد سازنده و... به عبارت دیگر هر که هر طور هر چه دل تنگش میخواهد میگوید.
یک مصداق برای این قسم که جزء بدترین قسم هاست وجز هرج ومرج و تشویش اذهان و به هم ریختگی جو فایده ی دیگری ندارد صندوق حسن خلق در مسجد ما بود، استفاده از چنین وسیله ای در محیطی باید به کار گرفته شود که کاملا اخلاقی و دوستانه بوده وفقط به منظور اصلاح اشخاص انجام شود در صورتی که در این صندوق بسیار فحش وتوهین دیده میشد و اثری از نقدهای سازنده نبود چرا که این روش درخور اعضای مجموعه نبود واصلا به منظور سوپاپ استفاده میشد نه فقط اصلاح اشخاص. وچنانچه گذشت پر واضح است که این نیز روشی غلط است.
ب) ویا نقدها کنترل شده است و خبری از توهین و استهزاء نیست مانند برنامه های دراستان و درشهر به عبارتی در این قسم تنها بیان مشکل صورت میگرد، شاید بتوان گفت تنها سوپاپی که قابلیت استفاده دارد و می تواند صحیح باشد فقط همین قسم است.
مست فیض ومستفیض
ملتمس دعا
مهدی مهدوی
آیا منظورتان این است که مثلا کانون و یا حکومت خود برای جلوگیری از انقلاب و بر افکنده شدن خودش می آید و نقد از درون را مطرح می کند به سه نوع راهی که ذکر کرده اید؟
واگر اینطور است و این همانطور که گفته اید ناپسند است ژس چه طور است که راه سوم را می پسندید
در کل متن روان و واضح نیست و دغدغه ی نویسنده مشخص نمی شود