مشق توحید

بسم الله الرحمن الرحیم

زلال قدس«4»

متن زیر برخی از نکاتی است که امام جماعت پیر و دوست داشتنی مسجد در طی سال ها بیان کرده اند؛ البته درک لحن و کلام ایشان برای بچه ای مسجد بیشتر قابل درک و البته خاطره انگیز و تذکار دهنده است:

*ما از دعا خواندن فقط ثوابش را گرفته ایم؛ قرآن بخون برای ثواب، دعا بخوانیم ثواب ببریم. هی بگو: وارزقنی مواساة من قترت علیه من رزقک. آخر مواسات می دانی چی هست؟ مواساة آن است که هر چی که من دارم اون فقیر هم داشته باشد، از آن بالاتر ایثار است؛ اون دیگر اصلا مال ما ها نیست که خودمون نداشته باشیم و به دیگران بدهیم. فقط دعا را بخوان ثوابش را ببر!؟

* این کتاب ها را از این زندان ها نجات بده{قفسه کتاب}، یه قدری آن را ورق بزن مطالعه کن. شما را به خدا توی این پارک ها یه جایی هست تو بری یک ساعت بنشینی مطالعه کنی؟ یا جای هوسرانی است؟

*رساله تنها گاهی کافی نیست. باید بعضی جاها را با آخوند خوب صاف کنی. کدام رساله برای تو خوب واضح قیام متصل به رکوع را نوشته است؟ آخر تو باید بدانی اکمال سجدتین به چیه؟ بیا این روزها، این شب ها، مسأله را یاد بگیر. جاهل نمان.

*تو خیال می کنی تو مسجد آقاکبیر نماز جماعت می خوانی دیگر تمام است؟ تو اگر راست می گی صبح کجایی؟ چرا صبح ها هفت هشت نفر بیشتر نمیان؟

*اینقدر به این بچه ها تندی نکن آخر تو هم یه روزی بچه بودی. بچه را بنشان نماز را یاد بده.

*ای برادر حساب خرجت را از خانمت جدا کن. ببین چه گفتم؟! اگر او دخلی دارد، حقوق دارد، تو محتاج اون نشو؛ اما مسأله را به او یاد بده. بگو خمسش را بدهد.

جواد ارباب