مشق توحید

(چکیده ای از روشها و فعالیتهای گروه مطالعاتی بصیرت)

جلسه ی امروز، بعد از خواندن قرآن، آقای حیدری دوخبر جالب به ما داد؛ اولین خبر در مورد اردوی بعد ازترم بود و خبر دیگر اینکه: «چند تن از دوستان مسجدی وبلاگی رو راه اندازی کردند، که شما هم میتوانید مطالبی که احساس می کنید مفید و مناسب این وبلاگ میباشد را برای آن ارسال کنید».

بعد از اتمام جلسه، همینطور که به خانه برمی گشتم با خود فکر میکردم که این کار باعث رشد سطح فکری اعضای گروه می شود، همچنین شروع خوبی است برای موفقیت در نویسندگی.

به ذهنم خطور کرد که خوب است اولین مطلب از گروه بصیرت را من بنویسم.

تا انگیزه ی خوبی باشد برای بقیه ی اعضای گروه.

به همین خاطر تا از گرد راه رسیدم شروع کردم به نوشتن این مطلب که امیدوارم برای همه قابل استفاده باشد.

روشهای زیر بخشی از روشهایی است که از آن برای فهم بهتر مطالب و رشد فکری خود در گروه استفاده می کنیم:

1.      لغات سخت ویا ناآشنای که تا به حال نشنیده ایم را با کمک دوستان معنی  می کنیم:

در ابتدای کار باید معنی خود کلمات و جملات را بفهمیم تا بتوانیم مقصود کلی مطلب را درک کنیم

2.      خودمان را جای شخصیتهای داستان قرار می دهیم:

این کار به ما در فهم بهتر فضای داستان کمک می کند، و همچنین استفاده از این عبارت که: « اگر من بودم چه می کردم؟» به سنجش خودمان در شرایط  داستان کمک می کند.

3.      داستان را نقد می کنیم:

یعنی تک تک کارهای شخصیتهای داستان را مورد بررسی قرار می دهیم

4.      نتیجه گیری می کنیم:

یعنی همه ی مطالعات، نقد ها و گفتگوهایمان را جمع بندی و از آن نتایج اخلاقی و عملی میگیریم.

5.      خلاصه نویسی و ثبت:

و در پایان کارخلاصه ی داستان را به همراه آنچه در متن کتاب نیست از جمله؛ گفتگوهای مفید، جمع بندی ها، نتایج و «اگر ما بودیم چه می کردیم؟» ها را ثبت مینماییم.

لازم به ذکر است برخی از این روشها فقط در مطالعات داستانی کار برد دارد، ان شاء الله در شماره های  بعدیِ « راهکارهایی برای مطالعه ی بهتر»  روشهایی را برای مطالعات عمومی ارائه خواهیم کرد.

موفّق و پیروز باشید

والسلام علیکم و رحمت ا.... و برکاته

امیرحسین نیک رفتار