بسم الله الرحمن الرحیم

هرسال با شروع ماه محرم و با پیچیدن بوی اربعین حسینی وقتی دلها کم کم هوای حرم حضرت عشق میکند هستند دوستان و رفقای زیادی که برای اولین بار میخواهند به سفر کربلای معلی در اربعین حسینی مشرف شوند معمولا سوالها  و نگرانی های زیادی  نسبت به این سفر پر برکت و چگونگی رفت و آمد و نیازهایش دارند

چطور برویم؟ با کاروان برویم بهتر است یا خانوادگی؟ کیف و کوله و وسیله چی ببریم؟ از کدام مسیر برویم ؟

هرچند در این ایام بازار کلیپ­ها  و تصاویر و نوشته جات مختلف در مورد راهنمایی زوار اربعین داغ داغ است ، تلویزیون و رادیو اربعین و فضای مجازی به زودی پر میشود از نکات مهم وضروری این سفر اما این نوشته تلاش دارد  از زاویه متفاوتی به  این سفر و لوازمش نگاه کند و نکاتی برخاسته از تجربیات شخصی را بیان کند

نکته اول:

اگر چه ممکن است متناقض نما به حساب بیاد اما باید به عنوان اولین نکته بگویم که همه ی این راهنماها و نکات ضروری را بیخیال شوید وبریزید بیرون دل بسپارید به اقیانوس عشق حسین و راهی سفر عشق بشوید. اگر نگرانی و دل مشغولی دارید که چگونه بروید و چه با خود همراه ببرید که کمتر اذیت بشوید باید بگویم اتباه نکنید این سفر ، یک سلوک است سلوک عشق ، در سفری که قرار است عشق خود را به مولایت نشان بدهی نباید از مشگلات و سختی ها فراری باشی. تو میخواهی پیاده بروی تا میزان عشق خودت را به حضرت عشق نشان بدهی آن هم مولایی که نه تنها در انتهای سفر که از همان لحظه که قصد سفر کردی همراهت هست و سختی های راه را هم خودش متناسب با حال و اندازه تو برایت تنظیم میکند خیالت راحت ! او همراه عاشق است و برای سلوک او و ابراز عشقش به معشوق برنامه ریزی میکند پس اگر همه چیز دست اوست  نگرانی برای چه ! خودت را بسپار به دست او و در طول مسیر حواست باشد هر مشکل و سختی کوچک و بزرگی جلوی پایت سبز شد سرت را بلند کن لبخند بزن و با حضرتش نجوا کن که نازت را خریدارم و همه سختی ها را به جان میخرم اگر هم جایی سختی و مشکلی را نتوانستی تحمل کنی قبل از تمام شدن طاقتت و قبل از اینکه به همسفرها و زمین و زمان غر بزنی از حضرتش کمک بخواه که رنج سفر را برایت کمتر کند

وقتی هم به وصال محبوب رسیدی اگر چه او در تمام طول مسیر با تو بوده، اگر چه نسبت به عاشقان واقعیش یعنی حبیب و ظهیر و بریر و عابس کاری نکرده­ای اما اشکال ندارد برایش ناز کن خودمانی خیلی صمیمی از مشکلات سفر بگو ازسختی هایی که به عشقش تحمل کردی از عشقی که به پاهایت اجازه نداد سواره بروی برایش ناز کن که او خوب نازت را میخرد

شاید با گفتن نکته اول دیگر جایی برای ادامه این متن وجود نداشته باشد میخواستم از تجربیات شخصی خود بگویم که نکته اول مسیر متن را عوض کرد پس به بیان ضروری هایش  آنهم کشکول گونه اکتفا میکنم

پیشنهاد من به شما این هست برای رسیدن عجله نکنید شما زیارت شما از همان ایران آغاز شده. این پیاده­روی فقط وسیله  رسیدن به حرم نیست خود بخشی از هدف و زیارت است.  سه الی چهار روز اصلا برای این پیاده روی زیاد  و بیفایده نیست

دیگر اینکه که برای این سه الی چهار روز پیاده روی نجف تا کربلا یک یا نهایتا دو همراه که سرعت پیاده روی و انرژیشان و البته روحیات معنویشان به شما نزدیک است انخاب کنید تعداد گروه هر چه بالاتر برود دست و پاگیر یکدیگر میشوند برای گم نکردن کل گروه برای هر روز میزان متوسطی را برای پیاده روی  مشخص کنید و برای استراحت شب در عمودی قرار بگذارید استفاده از خطوط موبایل عراقی خیلی میتواند کمکتان کند

لوازم سفر خود را به شدت کم و مختصر بردارید و به ضروری ها اکتفا کنید حتی چیزهای کوچک اضافی اذیتتان میکند

مداحی های مورد علاقه خود را دانلود کنید و همراه ببرید اسپیکر های کوچک  وهمراه می­تواند برای بخشی از زمان شما مفید باشد

تسبیح و مفاتیح های کوچک با خود داشته باشید  چون در حرم امیرالمومنین زیارت­نامه سخت پیدا میشود

در بین راه از خواندن زیارت عاشورا با صد لعن و صد سلام غفلت نکنید

حتما بخشی از زمان خود را به سکوت و تفکر به خود و نجوا با اباعبدالله و حضرت صاحب الزمان اختصاص بدهید

کارهای خیر کوچک را از دست ندید در این مسیر هر کار کوچکی ارزش بزرگی پیدا میکند

اگر کیسه خواب یا پتوی مناسب همراه دارید راه رفتن در خلوتی و خنکای شب بهتر و راحت تر است اگر نه زود بخوابید و نیمه شب به دل جاده بزنید گرمای روز و ازدحام کمی اذیت کننده است

طریق العلما یا همان مسیر شط  که از کوفه شروع میشود را حتی شده تا عمود 300 امتحان کنید تجربه بهتری است

خوراکی های متنوع و متکثر مسیر شما را از هدفتان دور نکند ،بخورید نوش جانتان اما به قدر ضرورت و کفایت، قدری که به پرخوری و تفریح تبدیل نشود. انرژی خرما و ارده یا رنگیک های عربی بسیاری بیشتر  ومفید تر از غذاهای برنجی و پر روغن است

در گرفتن خوراکی از غیر از موکب­داران (خصوصا زوار ایرانی) دقت کنید

خیلی ها با موکب های ایرانی راحت ترند اما من ترجیح میدهم موکب های عراقی را انتخاب کنم میزبانی عراقی ها را باید تجربه کنید تا طعم خالص عشق به ارباب را بچشید

نکته آخر  و بسیار مهمی که بارها تجربه کرده­ام  این که میزان حال و شوق زیارت و اشک شما در کربلا رابطه بالایی با حال زیارت ورعایت های اخلاقی شما از ابتدای سفر تا کربلا به ویژه مسیر پیاده روی دارد  کمتر به شوخی و خنده بگذرونید و بیش از همیشه مراقب خنده ها ، گفتنی­ها، شنیدنی­ها، دیدنی­ها و خوردنی­های خود باشید یا به تعبیر امیرالمومنین بوّاب (دربان) قلب خود باشید

راستی زیارت اولی­ها منّت بگذارید برای من هم  دعا کنید

حسین الهی