مشق توحید

السلام علیک یا اباعبدالله

بیرق عزا و عزت سیدالشهداء(علیه السلام) که برافراشته می شود، انگار درب خانة دل ها را می کوبند تا دعوت نامه های آسمانی را برای شرکت در عزای سالار شهیدان به ما تقدیم کنند. شاید از این جهت کم تر دقت کرده باشیم که محبت سیدالشهداء(علیه السلام)، با ما کاری می کند تا برای پاسخ به این دعوت نامه، بیشتر به مساجد قدم بگذاریم. گویی خون خدا ما را به خانه خدا دعوت می کند. به خانه ای امن دعوت می شویم تا زنگ از دل بزداییم، باری از علم و اخلاص برگیریم و دوباره با همة خوبی ها آشتی کنیم. مسجد گم شده بسیاری از ما انسان ها در زندگی های امروزی است. همان جایی که همه ما برای دوری از زرق و برق های دنیوی و توجه به حقیقت آنچه باید باشیم بدان نیاز جدی داریم. همه و همه، با هر مقام و موقعیتی که باشند، فقیر یا غنی، پیر یا جوان، نیازهایی دارند که فقط و فقط در مسجد برآورده می شود. یعنی هم من و شما و هم همه جامعه فقط زمانی می توانیم به برخی نیازهای مهم زندگی خود دست پیدا کنیم که اهل مسجد شویم و از آن درست استفاده کنیم. پس از سالیان دراز از زندگی اجتماعی بشری، و ایجاد نهادها و اماکن گوناگون، نه تنها هیچ یک از آنها نتوانسته جایگزین مسجد شود، بلکه روز به روز نیاز ما به این حرم امن الهی بیشتر و بیشتر می شود؛ مکانی که تک تک آجرهایش باید بر اساس تقوی الهی بنا شود و برای همیشه از همه آلودگی های مادی و غیر مادی پاک بماند تا در اوج هیاهوهای دنیوی ندای توحید را به درستی در جان دل ما بنشاند. اینکه خدای بی نیاز، نعمت مسجد را به ما عنایت کرده، به این معناست بهترین فرصت مکانی را برای پاک شدن، توبه کردن، یاد خدا، توسل، خلوت و در مجموع صعود به درجات آسمانی را در اختیار ما قرار داده است که صد البته در این مسیر برکات دنیوی و اخروی فراوانی را برای یکایک ما در هر سن و موقعیتی که هستیم به همراه دارد. حال که شور حسینی(علیه السلام) در این ایام بیشتر ما به خانه دوست می کشاند، به لطف خدا قصد داریم در شماره های آتی، در حد  امکان بیشتر از این خانه دوست داشتنی بگوییم.