بی قافیه

 

حتی بدون قافیه شعر تو خوب بود                         حتی برای دلخوشی یاد تو خوب بود

این روزها که از پی هم در گذشت و رفت                 بی نام تو ولی به یاد تو خوب بود

گویم به آسمان که بپرسید حال من                        آیا بدون آفتاب حال تو خوب بود؟

در این کشاکش بین هوا و دود                               جز من تنفس همه گویا که خوب بود

گرچه ز ماه روی تو محروم بوده ام                           پیغام های گاه به گاه تو خوب بود

اینجا کسی جواب صدایم نمی دهد                         گویم به خود تخلص «تنها» چه خوب بود

                                           یاصاحب الزمان ادرکنی

 محمد علیگو