مشق توحید

آن زمانی که دست از تلاش برای دستیابی به آزرویی بردارید، زمانی است که خللی در اعتماد بنفس شما ایجاد شده است. اینجاست که به خود اطمینان ندارید، پس باید جویای طریقی باشید تا بتوانید از تضعیف خود دست بردارید.

اگر از آن دسته افرادی هستید که دوست ندارند شکست خورده به نظر بیایند، برای ایجاد اعتماد واقعی به خود به مشکل خواهید خورد، زیرا اعتماد بنفس برموفقیت همیشگی شما بنا نشده است بلکه مبنی بر تمایل شما به تلاش، با وجود احتمال شکست است.

در ابتدا باید اقدام به کاری بکنید و مدتی در انجام آن خیلی ناموفق باشید؛ باید پیش از آنکه واقعا موفق شوید شکست را تجربه کنید.

با انتظار و تعلل در انجام کاری خود را عمدا تضعیف نکنید؛ اگر برای شروع کاری جدید یا تلاش برای تحقق هدفتان منتظر حصول اعتماد بنفس هستید باید بدانید که تا ابد در انتظار خواهید ماند.

 شاید با این جملات آشنایی داشته باشید:«خب نمیدانم که چظور شروع کنم»، «الان موقع مناسبی نیست» و البته«هنوز به اندازه کافی اعتماد بنفس ندارم» ولی اگر حتی اینقدر مایل نباشید که قلم دست بگیرید  تا بتوانید بنویسید و یا از لَم دادن به مبل در مقابل تلویزیون خسته نشوید و اقدام به فکر کردن نکنید تا بخواهید هدفی را برای خود ترسیم کنید، بدیهی است که هیچ اعتمادی به خویش را به دست نخواهید آورد.

هر چه بیشتر تلاش خودرا به تعویق بیاندازید، اعتماد کمتری خواهید داشت و فاصله شما برای رسیدن به مقصودتان بیشتر خواهد شد و شاید هرگز نرسید.

همین حالا به خود احساس خوبی داشته باشید؛ به تعویق انداختن حالت امید و خوشحالی تا زمانیکه به هدف خود دست بیابید موجب تخریب عمدی احساس اعتماد بنفس می شود و باید بدانید که هر روز سطح ثابتی از موفقیت را کسب نخواهید کرد و در صورت کسب موفقیت هم به مقدار قبلی راضی نخواهید شد و در نهایت موجب ناامیدی مستمر در شما می شود. 

اولین قدمی که در ایجاد اعتماد بنفس خود بر میدارید این است که وانمود نکنید بیش از آنچه واقعا به خود اعتماد دارید از خود مطمئن هستید، یعنی بدانید که خود فریبی و باور غلط که خود صاحب اعتماد بنفس فراوانی هستید کار دشواری نیست.

وقتی فقط کاری را شروع میکنید که از قبل به توانایی خود در آن علم داشتید هرگز اعتماد بنفس خود را پرورش نداده اید، اینکه از پروراندن هدف های بزرگ در ذهن خود صرف نظر کنیم و خواستار چیزی نباشیم تا شکست نخوریم و چشم خود را نسیت به احتیاجاتمان ببنیدیم تا اینکه طعم تلخ نرسیدن را نچشیم فقط خودمان را گول زده ایم، احساس اعتماد بنفس دروغینی از روبرو نشدن با ترس هایمان کسب کرده ایم که با اولین چالش محو میشود؛ ترس از شکست خوردن امری طبیعی و عادی است اما ترسی که موجب توقف شما و عجز شما به رسیدن به هدف شود مخل و مضر است.

اعتماد بنفس واقعی به معنای عدم نگرانی و ترس نیست بلکه اعتماد به خود علیرغم ترس هایتان است.

اعتماد به خود به معنی یک نفس انباشته از خود بینی نیست، اعتماد به خود یعنی خود را باور داشتن و خودبینی یعنی لزوم اثبات برتری خود نسبت به دیگران.

خلاصه ای از «کتاب اعتماد بنفس» اثر دکتر باربارا دانجلیس 

ادامه دارد...