شاید ترک خود کم بینی برای برخی سخت باشد و چه بسا دارای فایده و سود باشد و ترک آن موجب از دست دادن برخی مزایا باشد، برای فهم بهتر خوب است در قالب مثالی بیان کنم: شاید رفاقت هایی را دیده باشیم و حتی تجربه کرده باشیم که بعد از چند وقت متوجه بی فایدگی و حتی ضرر آن شده ایم اما علیرغم ناراحتی ها و ضرر هایی که متحمل می شویم حاضر به قطع آن نیستیم، چون (من) در قالب این رفاقت می توانم از جانب دیگر دوستانم موجب همدردی و توجه بشوم و بهانه ای دارم که چون عصبانی و ناراحت هستم پرخوری کنم و عادت های ناسالم داشته باشم و حتی مشغول به سرزنش کردن رفیقم بشوم و از رسیدگی به مشکلم طفره بروم؛ با این اوصاف شاید در نظر اول، دلیلی در ماندن بر این وضعیت ناسالم ندارم اما از تغییر ندادن حالت خود نیز می توانم منفعت هایی را تجربه کنم:

-        ایجاد حس ترحم مردم به من.

-        ایجاد انگیزه در مردم نسبت به شاد کردن من و روبراه بودن وضعیتم.

-        از نامحبوب بودن پرهیز کنم، چرا که وجود من تهدیدی برای دیگران ندارد و کسی با من برخورد رقابتی ندارد.

-        عملا از شکست پرهیز میکنم زیرا که برای انجام کاری تلاش نمی کنیم.

-        عادت میکنم نسبت به هر رفتار ناپسند خود توجیهی از قبل داشته باشم، زیرا همه می دانند نسبت به خودم احساس خوبی ندارم.

-        توجه و نعارف زیادی نصیبم می شود چون دیگران در تلاش هستند تا احساس خوبی داشته باشم.

*یکی از بزرگترین بازده هایی که از عدم ترک خود کم بینی نصیب ما میشود، ایجاد عذری دائمی است که برای تنبلی و هیچ کاری نکردن پیدا می کنیم.

در بیان روشهایی که مارا در کسب اعتماد بنفس صحیح کمک میکند سه نوع اعتماد ذکر شده است:

1.      اعتماد رفتاری: یعنی اعتماد به خود در اینکه میتوانم امور زندگی را مطلوب انجام دهم مثل پرداخت به موقع وام و یا تحقق اهدافم.

2.      اعتماد عاطفی: یعنی اطمینان من به خودم در اینکه حس خوبی در زندگی داشته باشم و خودم را از نارحتی حفظ کنم.

3.      اعتماد معنوی: یعنی اعتماد به اینکه یک سیر جهانی به سوی نیکی وجود دارد و «بودن شما» دلیلی دارد و وجود شما با این هستی بی ارتباط نیست.

پرورش اعتماد در زمینه رفتاری:

1)     باور به توانایی خود در عمل کردن

2)     اطمینان به توانایی خود در ادامه فعالیت ها و ثابت قدم بودن

3)     باور به توانایی های خود در عبور از موانع: هر مسیری که ارزش پیمودن داشته باشد پر از مانع خواهد بود، پس اعتماد به خود در رویارویی با موانع است.

4)     باور به توانایی خود برای در خواست کمک: یعنی از تقاضای کمک نهراسیم و بدانیم که حتما نباید هدفمان را به تنهایی بدست آوریم.

پرورش اعتماد در زمینه عاطفی:

1)     باور به توانایی خود در شناخت و تشخیص احساسات.

2)     باور و توانایی خود در ابراز احساسات و آنچه در درون میگذرد.

3)     باور به توانایی خود در ارتباط با محبت با دیگران.

پرورش اعتماد در زمینه معنوی:

1)     اعتقاد به اینکه یک سیر جهانی به سوی نیکی وجود دارد.

2)     باور به نظم جهان، باور به نظمی هدف دار

3)     باور به وجود خود به عنوان مخلوق برتر خداوند، دارای روح وسیع و هوش برتر و..

-بدانید که برای ادامه راه و سپری کردن زندگی همه امور مورد نیاز در درون شما و همراه شما هستند.

این مطلب بیان خلاصه ای از «کتاب اعتماد بنفس» اثر دکتر باربارا دانجلیس بود که تقدیم شما شد، امید است مورد استفاده قرار گیرد و در صورت وجود ابهامی در مطلب مراجعه شود.

عبدالحمید مطهری فر