مشق توحید

واقعاً... شایدم بخاطر روح بلند و عظیم شهدایی که این مسجد معراج اونها بوده! که قطعاً این یکی از مهمترین دلایل جذابیت مسجد آقا کبیره... واقعاً صفا و صمیمیتی که تو این مسجد از بچگی دیدم، فراموش نشدنیه!

سلام آرمین جان خیلی عالی نوشتی

ان شالله موفق و پیوز باشی

بدک نبود 😉

سلام آرمین جان.
خدا قوت. خیلی خوب بود. 
متنت هم مثل خودت صمیمی و خودمانی بود و خیلی خوب و روان احساساتت را به ما منتقل کرد. خوش به حال آقا کبیر که هیچ وقت از آقا کبیری خالی نمی شود و پرچمش همیشه بالاست. 
اما ای کاش زبان فارسی هم برای ما مثل آقا کبیر مهم باشد و سرش غیرت و تعصب داشته باشیم. 
زبان فارسی و آقا کبیر یک ویژگی مشترک دارند. هر دو بخشی از هویت ما هستند. برای همین باید حفظ شان کنیم. پای زبان محاوره را به دنیای نوشتن باز کردن، برای زبان فارسی خیلی خیلی خطرناک است و حسابی به اصالت آن ضربه می زند. 
می شود به فارسی معیار و کتابی نوشت و صمیمیت را هم حفظ کرد. سخت نیست. کمی تمرین می‌خواهد. باید کمی با زبان فارسی صمیمی تر شویم. زبان فارسی فقط یک کتاب درسی خشک نیست که قرار است شب امتحان پدرمان را دربیاورد. خیلی خیلی بیشتر از این‌ها به ما نزدیک است و شیرینی دارد. 
امیدوارم به زودی طعم این شیرینی را بچشی. مطمئن باش مشتری می‌شوی.  

سلام. آقا آرمین متن دل نشینی بود‌. احسنت‌. اینکه به یکسری از موقعیت های جزئی توجه کردی خیلی جالب بود. مشخص بود که با احساسات خودت هم همراه بوده و این خیلی خوبه، چون آنچه از دل برآید بر دل نشیند، اما خب یکمی جای کار داره، اما اگر بیشتر بنویسی حتما حتما رشد میکنی و متن هات عالی تر میشه. دوست داشتم که متن رو ادامه میدادی و بیشتر می نوشتی، بی انصافی بود این قدر زود تمومش کردی، احساساتت رو بریز روی صفحه و بنویس، نگران نباش. میتونه خوب  باشه که متن هات رو با یکی از بزرگترهای اهل فن مثل آقا محمدرضا یا آقا محمدحسین درمیان بگذاری و از نظراتشون استفاده کنی و باهشون بیشتر ارتباط بگیری، میتونن خیلی بهت کمک بکنند. 

سلام!

آفرین که می نویسی

ایول

سلام

عالی و صمیمی

ان شاءالله ادامه داشته باشه