بسم الله الرحمن الرحیم

«عرض ادب»

توهین­ها و گستاخی­های اخیر، به ساحت مقدس حضرت ختم الرسل، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم، جلوة دیگری از برخوردهای خالی از منطق و نشانی از عجزی بنیادین در برابر فرامین حیاتبخش اسلام است که همان رفتارهای مفتضح عرب جاهلی در صدر اسلام را تداعی می کند. نظم زیر مدحی است از شاعر پارسی گوی نظامی گنجوی؛ باشد تا تجلیل از آن حضرت مرحمی بر زخم­های حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف گردد.أللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

«ای کار مرا تمامی از تو»

اى دولتى!آن شبى که چون روز گشت از قدم تو،عالم افروز

پرگار به خاک،درکشیدى جدول به سپهر،برکشیدى‏

برقى که بُراق بود نامش رفق روش تو،کرد رامش‏

جبریل،ز همرهیت مانده اللّه معک،ز دور خوانده‏

رفرف که شده رفیق راهت برده به سریر سدره گاهت‏

سُبّوح زنان عرشْ پایه از نور تو کرد عرش،سایه‏

از حجله عرش برپریدى هفتاد حجاب را دریدى‏

تنها شدى از گرانى رخت هم تاج گذاشتى و،هم تخت‏

بازار جهت،به هم شکستى از زحمت تحت و فوق،رستى‏

خرگاه،برون زدى ز کونین در خیمه خاص قاب قوسین‏

هم،حضرت ذو الجلال دیدى هم،سرِّ کلام حقّ شنیدى‏

از قربت حضرت الهى باز آمدى آن چنان که خواهى‏

گلزار،شکفته از جبینت توقیع کرم در آستینت‏

آورده برات رستگاران از بهر چو ما گناهکاران‏

ما را چه محل که چون تو شاهى در سایه خود دهد پناهى‏

ز آنجا که تو،روشنْ آفتابى بر ما نه شگفت اگر بتابى‏

از سرعت آسمان خرامى سرّى بگشاى بر(نظامى(

اى کار مرا،تمامى از تو نیروى دل(نظامى)از تو

زین دل،به دعا قناعتى کن وَز بهر خدا،شفاعتى کن‏

تا پرده ما،فرو گذارند وین پرده که هست،بر ندارند.

جواد ارباب