مشق توحید

بسم الله الرحمن الرحمن الرحیم

«...وَ ضَاعَ‏ الْمُلِمُّونَ‏ إِلَّا بِکَ، وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلَّا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَک‏....»

   در مطلب «مشق 3»، خواندیم که امام صادق علیه السلام به ما یاد دادند که اگر خواسته هایمان را به درگاهی غیر از خدای سبحان ببریم، باخته ایم و به ایمان و عقل و دارایی های خود خسارت زده ایم.

   اما ظاهرا رو انداختن به غیر خدا، مسأله ای نیست که به این زودی آثار سوءش از بین برود. امام می فرمایند هر که گِرد غیر خدا جمع شد و در درگاه غیر خدا تجمع کرد، ضایع و تباه می شود(ضَاعَ: تباه شد، ضایع شد‏* الْمُلِمُّونَ‏: جمع مُلم به معنی جمع شوندگان). آری اگر مبنای فرد، جامعه، تشکیلات، گروه و...  براساس محوری غیر از خدای بی نیاز باشد، محکوم به شکست و تباهی است و نشانه های ضایع شدن آن دیر یا زود بروز خواهد کرد. حال اگر باز هم گمراهی ادامه یافت، و به غلط تصور شد که کشت و کار و رشد سرمایه ها از مسیرهای غیر إلهی است تنها چیزی که برداشت می شود، خشکسالی است؛ دانه را کاشته ایم، سرمایه را داده ایم، اما دریغ از آبی که دانه ها را مرطوب کند و سرمایه ها را رشد دهد. صحیح تر آنکه از همان لحظه ای که کار غیر الهی شد، باخت، خسران، تباهی و از بین رفتن محصول، حاصل تلاش های ماست. ( أَجْدَبَ:باران نیامد و زمین خشک شد)(فرهنگ ابجدی)*(منتجعون: کسانی که طلب محصول می کنند).

آری دوای دردها و سرسبزی کشتزار جان ما در خواستن، جستن و طلب کردن فضل خداست( إِلَّا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَک).

خدایا به فضلت ما را فقط به فضل خودت امیدوار ساز و در طلب فضلت یاری فرما که ما هیچ نداریم مگر فضل تو! ای أرحم الراحمین

(سلامتی همة سربازان اسلام خصوصا سید علی اصغر خودمان صلوات)

جواد ارباب

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا أباعبدالله

«خَابَ‏ الْوَافِدُونَ‏ عَلَى غَیْرِکَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلَّا لَک‏...»

  فراز فوق قسمتی از دعاهای روزانه ماه رجب است. آنگونه که بزرگان گفته اند و می گویند، دارای فرازهایی بلند، زندگی بخش و هدف ساز است و توجه به آن انسان را از سردرگمی نجات داده و پرده های غفلت را از چشمان ظاهر و باطنش می زداید. حجة الاسلام و المسلمین قرائتی نقل می کردند که شهید مطهری رحمة الله علیه به ایشان سفارش کردند که گر چه این دعا مختص ماه رجب است، ولی تو آن را هر روز بخوان.

 آنچه هدف این نوشته است، تفسیر آن معانی بلند نیست، (چرا که این کار از حد و اندازة نگارنده بسیار فرا تر است) بلکه هدف آشنایی و انس بیشتر با این دعای شریف است.این دعا از امام صادق علیه السلام در کتبی چون مفاتیح الجنان(اعمال ماه رجب)، اقبال الاعمال(ج3، ص209) و بحارالأنوار(ج95،ص389) آمده است.

کلمة «خابَ» جایی بکار برده می شود که فرد، به آنچه که می خواهد، نمی رسد(ریاض السالکین، ج6،ص219) و «وافدون» هم جمع کلمه وافد و به معنی کسی است که از درب جایی وارد می شود. به عبارت امروزی، «خاب» یعنی "باخت" و «وافد» هم به معنای کسی است که برای کاری به جایی وارد می شود و البته برخی آن را به معنای مهمان هم بیان کرده اند.

   معنی «خسر» نیز همان زیان دیدن در فارسی است که به انواع و اقسام عیوب و کاستی ها، شکست ها، گمراهی ها و هلاکت های ناشی از عمل ناپسند گفته می شود(التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‏3، ص: 54). می ماند معنی «متعرضون»، که از آن به چیزی را در منظر و دید دیگری گذاشتن تعبیر کرده اند(التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‏8، ص: 92)

   با این حساب امام صادق علیه السلام اینگونه به خدای متعال عرضه می دارند که: هر کسی که بر غیر از "تو" وارد شد، بازنده است و هر که خواسته اش را به غیر تو نشان داد و نمایان ساخت، زیان کرد.

   جالب است بدانیم که امام سجاد علیه السلام نیز دعای 46 صحیفه سجادیه(دعای اعیاد فطر، قربان و جمعه) همین عبارت را بیان کرده اند و مرحوم سید علی خان کبیر در توضیح آن اشاره کرده اند که هر که در امورش به غیر خدای متعال رو انداخت، عقل و ایمان و ثوابش را ناقص کرده و به این سرمایه های مهم زیان رسانده است.

آری مگر خدای بی نیاز، چه کم دارد، و چه نمی دهد و از دادن چه چیزی به ما بخل می ورزد که ما احساس می کنیم باید به سراغ غیر برویم؟!

انشاءالله تعالی ادامه دارد.

به نظر شما  چرا آدمی با علم به تمام موارد فوق، باز هم به سراغ غیر می رود؟

{راستی برادر این دعا را بخوان این دعا خوبه: أللهم ارزقنی التجافی عن دار الغرور.... (تجافی را چی معنا می کنی؟)}

 جواد ارباب

بسم الله الرحمن الرحیم

یَا دَائِمَ‏ الْفَضْلِ‏ عَلَى الْبَرِیَّةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالْعَطِیَّةِ یَا صَاحِبَ الْمَوَاهِبِ السَّنِیَّةِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ خَیْرِ الْوَرَى سَجِیَّةً وَ اغْفِرْ لَنَا یَا ذَا الْعُلَى فِی هَذِهِ الْعَشِیَّةِ.

وَ اصْبِرْ وَ ما صَبْرُکَ إِلَّا بِاللَّهِ‏( نحل/ 126): (اى پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله و سلم) صبر کن، و صبر تو فقط براى خدا و به توفیق خدا باشد! و: وَ اصْبِرْ عَلى‏ ما أَصابَکَ‏ (لقمان/ 17): و بر آنچه (از آزار مردم) به تو مى‏رسد، صبر کن.

وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ(بقره/ 45): به صبر و خواندن نماز، یارى بجویید.

وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ الَّذِینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ أُولئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ‏ (بقره/ 155)

سَلامٌ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (رعد/ 24): سلام و درود بر شما باد که صبر پیشه کردید، تا عاقبت نیکو یافتید.

امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود: صبر مانند شتر رام و راهوارى است که صاحب خود را بر زمین نمى‏زند(ارشاد القلوب: ج‏1 ص126)

حضرت امیر علیه السّلام فرمود: صبر نسبت به ایمان چون سر است نسبت به بدن، و کسى که سر ندارد، جان ندارد و نیز کسى که صبر ندارد ایمان ندارد

حفص بن غیاث گوید: امام صادق علیه السّلام فرمود: اى حفص هر کس صبر پیشه کند صبرش زود مى‏گذرد و آسایش پیدا مى‏کند، و هر کس بى‏تابى کند آن هم مدتش کم مى‏باشد، بعد از این فرمود صبر را از دست نده و در همه کارهایت شکیبا باش خداوند متعال رسول خود صلى اللَّه علیه و آله را مبعوث کردند و او را به صبر امر کردند(ایمان و کفر-ترجمه الإیمان و الکفر بحار الانوار    ج‏2    118)

خدایا به ما صبر عنایت فرما

صبر صبر صبر

ارواح طیبه شهدا شاد

روح امام امت شاد

روح رفقای گذشته ذوی الحقوق شاد و به حرمة سورة المبارکة الفاتحة مع الصلوات

جواد ارباب

خدایا گفتار خود را با یاد تو آغاز می کنم، و با تشکر از تو خواسته ام را عرضه می دارم، و در همة حالاتم برتو تکیه می کنم، و فقط تو آرزوی من هستی پس آرزوهای من را ناکام مکن.

خدایا به یاد تو پناه می جویم و چنگ می زنم، و به قدرت تو امان می جویم وبه قدرتت خود را متصل می کنم، و به نیروی تو پناه می آورم و یاری می خواهم، و به نور تو هدایت می شوم وازنورت بینش طلب می کنم، خدایی که دانشمندان در علم او حیرانند، و حکیمان در برابر حکمتش تسلیمند؛

 ای بهترین، ای خدای بی نظیر، با زبان سید الساجدین و امام العارفین مشقم را آغاز کردم، تا وسیله ای به درگاهت آورده باشم و نفس بی آبرویم را که همچو قطره ای کدر و آلوده است، در دریای زلال و به انتهایت پاک سازم، از تو می خواهم عنایتی بفرمایی و قلم زدم را جز در راهت، و آنچه محبوب توست قرار مدهی. به حق زین العابدین علیه السلام

جواد ارباب