روزهای پایانی سال همیشه یک شور شوق خاصی داره، همه در تکاپو و فعالیت اند، زن و مرد ، بزرگ و کوچک همه به دنبال تدارک برای استقبال از سال جدید هستند و هرکس به نوعی خود را مهیا ی سال جدید می کند، لباس نو ، کفش نو، آرایش و پیرایش و .... خلاصه همه و همه خودشون رو آماده می کنند تا با ظاهری آراسته به پیشواز سال جدید بروند.
این قضیه به همین حد هم ختم نمی شود بلکه به محیط پیرامون افراد نیز سرایت می کند مثل محل سکونت، محل کار و ....... همه شروع می کنند به گردگیری و نظافت . بعضی ها هم که حال بیشتری دارن دکوراسیون داخلی رو تغییر می دن هم برای تنوع و هم برای استفاده بیشتر و بهتر از فضای داخلی و خیلی فعالیتهای مشابه دیگر .
همه این امور به دلیل نو شدن سال و رسیدن فصل بهاره، در صورتی که خود این امر که باعث این همه تکاپو تلاش هست ظاهر این رخدا طبیعی است و اصل این رخداد حامل پیام دیگری ست که همه به نوعی با آن آشنا هستیم ولی غالبا این امر اصلی رو نادیده میگیریم .مگر نه اینست که بهار جلوه ای از قیامت است ؟ مگر نه اینست که رسیدن سال نو نشانه پایان یافتن یک سال دیگر از عمر ماست؟ و خیلی نشانه های دیگ که هرکدام برای تنبه ما کفایت می کند.
حالا با علم به این مفاهیم ، آیا حداقل با نو شدن سال ما همین کارها رو برای امور باطنی و معنوی خود انجام میدهیم ؟ آیا گرد و غبار عقاید و اغتقادات خود را می گیریم ؟ آیا عقاید و اخلاق نادرست خود رابیرون می ریزیم؟ آیا عقاید و اخلاق پسندیده خود را تغییر دکوراسیون می دهیم؟ آیا به قول امورزی ها باطن و ذهن خود را دیفراگمنت می کنیم؟ یا همچنان همان فرد سابق هستیم منتهی با ظاهری آراسته که آن هم موقتی ست.
آیا به این فکر کرده ایم در سالی که گذشت چه اقداماتی برای رشد خود کرده ایم؟ چه اقداماتی برای رشد اطرافیان خود کرده ایم ؟ چقدر در زمینه سازی برای ظور حضرتش فعالیت کرده ایم ؟ چقدر برای احیای دین و رفع انحرافات تندی دیده ایم و ناسزا شنیده ایم ؟ چه قدمی برای کمک به ولی فقیه خود برداشته ایم ؟ تا چه اندازه در راستای شعار سال فعالیت کرده ایم؟ اگر گزارش کار بخواهیم به رهبر عزیزمان بدهیم چند خط می شود؟ همین گزارش برای امام زمانمان چند خط است؟آیا در بهترین حالت بیشتر این گزارش در باره فعالیت برای خودمان نیست ؟ آیا ما فقط به فکر خودمان بود ه ایم یا در جهت ارتقا محیط پیرامون خود قدمی برداشته ایم مثل محل کار و زندگی و تحصیل و. ...؟آیا عبادت ما مختص شده به عبادات مستقیم مثل نماز و روزه و .... یا به جنبه های دیگر دین هم پرداخته ایم؟ و آیاهای بسیاری دیگر و یا بالاخره آیا سال 90 ما موجب رضایت خداو ائمه اش بوده یا نه ؟ و اگر نه ، آیا برای تغییر آن تصمیمی گرفته ایم ؟ پاسخ به این سئوالات و سئوالاتی از این دست شاید محرکی باشد برای جلوگیری از خمودو سستی و انشاء الله حرکت در رسیدن به مقصود نهایی بشر
رسول گلدوزها
